Thursday, March 06, 2003

Eurovision

Fór ekki svo að FM liðið kaus stolið lag til þess að fara til Lettlands. Nú er ekkert annað í stöðunni en að taka upp tólið og skipa Botnleðju að pakka í ferðatöskuna. Birgitta getur bara haldið áfram að syngja með Írafár (Skeinusár) fyrir framan 13-15 ára unglinga í helstu samkomuhúsum landsins. Annars var ég búinn að sætta mig við þetta lag þar sem að hægt hefði verið að ná í nokkur atkvæði á útlitið hennar stelpu,,,,svo lengi sem Eyjólfur Kristjánsson (Eurolfur) verður ekki í bakröddum rétt eina ferðina.

Svo eru það bölvaðir Bandaríkjamennirnir sem eru að deyja úr blóðþorsta en þeir geta ekki beðið eftir að ráðast inn í Írak. Á meðan Írakar eyða vopnum sínum heimta Bandaríkjamenn að þeir afvopnist að fullu. Hvernig væri að Bandaríkin gerði slíkt hið sama?. Fyrir mér steðjar meiri ógn af Bandaríkjamönnum en nokkurn tímann af Írökum. Meðan ég var í Þýskalandi gengu tveir feðgar í USA af göflunum og skutu fólk af færi úr Dodge bifreið sinni. Vissulega er þetta mjög svo leiðinlegur atburður en það sem var kannski merkilegast við þetta var að Skorri kom með mjög fína viðskiptahugmynd fyrir Dodge til þess að bæta þá ímynd sína eftir þetta. Hugmyndin var að markaðsetja nýja tegund af bílum undir nafninu "Dodge Snipers".

Hvað myndurðu gera við 300 milljónirnar sem Baugur gaf þér í London? Ég myndi byrja á því að kaupa mér nýjustu gerðina af Hyundai Pony, Stórt hús í Notting Hill hverfinu og eitt lítið í Soho hverfinu en þar eru ódýrustu hórurnar en ég kem að því seinna. Ég myndi lifa eins og kóngur í London, kíkja í spilavítin, á fótboltaleiki og stæðstu skemmtistaðina, þar sem ég myndi baða mig um í sviðsljósinu með mynd að Bónusfeðgum og mér saman á snekkju í vasanum. Þarna væru Elísabet Hurley, Britney Spears og Viktoria Beckham innan um mig og fengju að tala við mig ef mér hentaði að tala við þær. Annars er ég mjög lítið fyrir að tala aftur stelpur sem ég búin að reynslukeyra. Eftir fjóra til fimm daga þegar peningarnir mínir væru búnir, myndi selja íbúðina í Notting Hill til þess að sukka í nokkra klukkutíma í viðbót og flytja inn í litlu íbúðina í Soho þar sem myndi klára síðustu aurana mína í ódýru Bónus-mellurnar. Þegar ég hefði ekki lengur efni á því að fara til kynsjúkdómalæknis myndi ég fara huga að því að halda heim á leið. Væntanlega þyrfti ég að selja mig fyrir heimfarinu en það væri ekkert mál þar sem að ég væri kominn með góð viðskiptasambönd í Soho hverfinu.

Þegar ég kæmi heim myndi bíða mín hundleiðinlegt forsætisráðherrastarf.