Wednesday, November 27, 2002

Stór dagur í dag!!
Þar sem að ég fæddist á þessum herrans degi þá fetaði ég ekki í fótspor ófrægari fólks en Jimi Hendrix, Axel frænda og Bjarkar frænku. Ekki nóg með það heldur ákvað Steinar endanlega með hvaða liði hann muni leika en það má lesa nánar um það hér.

Vegna fjölda e-maila frá ættingjum mínum ætla ég að láta fylgja pistil sem ég skrifaði um Axel í tilefni afmæli hans, en þessi pistill fékk mjög góðar undirtektir í afmælinu.

Ágætu samkomugestir, afmælisbarn.

Þá er loksins komið að því að Axel frændi og Guðfaðir er kominn í fullorðinna manna tölu. Ég nenni ekki að vera væminn og eyða tímanum í að tala um hver góður og frábær Axel er en við vitum öll að Axel er algjör snillingur, heldur ætla ég að segja frá samskiptum mínum við Axel.

Mér þykir það óhemju leiðinlegt að geta ekki verið með ykkur og fagnað með þessum áfanga með ykkur en þar sem ég er staddur í Þýskalandi verð ég að láta það duga að hugsa til ykkar. Ekki það að ég muni sitja aðgerðarlaus heima í kvöld, öðru nær. Því akkúrat þessa stundina er ég með partý þar sem ég fagna 40 afmæli Axels og 27 ára afmæli mínu.

Ég man nú lítið úr æsku Axels þar sem ég var enn á ónefndum stað á honum pabba mínum. Fyrstu kynni mín af Axel var þegar hann hélt á mér undir skýrn, satt best að segja man ég ekkert eftir skýrninni en ég gleymi aldrei lyktinni af Axel þennan dag.
Þegar Axel sagði prestinum nafn mitt gaus yfir andlit mitt þessi svakalega kæsta andremma með svona smá messuvíns keymi. Samkvæmt skýrslum barnalækna seinkaði þetta þroska mínum um heil 5 ár.

Eftir þetta atvik man ég voða lítið þar til ég var kominn á fullorðinsár.

Þar sem ég er nú ættaður frá Steinum undan Eyjafjöllum þá þurfti ég að afplána ættarrefsinguna en það er að vera starfsmaður í Stjörnublikk. Ég var reyndar heppinn því ég fékk mjög vægann dóm eða einungis um fimm mánuði og vegna góðrar hegðunar slapp ég út eftir þrjá mánuði. Einhvern veginn hefur sú trú verið innan ættarinnar að þetta sé staðurinn sem drengir verða að mönnum og ætla ég ekkert að tjá mig meira um það. Meðan ég tók út refsingu mína starfaði ég mikið með frændum mínum sem fyrir þar voru en þeir höfðu allir hlotið lífstíðardóm.

Þar hitti ég fyrir Axel aftur semtók mig fljótlega undir sinn verndarvæng og kenndi mér ýmislegt sem hefur reyndist mér mikilvægt síðar á lífsleiðinni.
Ég sá það reyndar strax þegar ég gekk inn í Stjörnublikk að Axel væri skyldur mér, þar sem við erum báðir litlir, myndarlegir og vel vaxnir niður við. Seinna komst ég að því að við eigum fleira sameiginlegt. Fyrir utan það að vera báðir spólgraðir og kvennsamir með afbrigðum, þá erum við erum einu karlmennirnir í fjölskyldunni sem enn sjáum á okkur typpið þegar við pissum.

Segja má að Axel hafi kennt mér allt sem ég kann á kvennfólk, hvort að það sé ástæðan fyrir því að ég sé enn þá einhleypur, barnlaus og bý enn hjá mömmu og pabba skal ósagt látið. Axel spurði mig fimm spurninga sem ég yrði að vita svarið við ef ég vildi komast áfram í lífinu.

1) Hver er skilgreiningin á að “njóta ásta”? Það er eitthvað sem konan gerir meðan að karlmaðurinn ríður henni.
2) Hver marga karlmenn þarf til að opna einn bjór? Engan, hann á að vera opinn þegar þú færð hann.
3) Hver er munurinn á kvennmanni og batterýi? Battertýið er með jákvæða hlið.
4) Hver er munurinn á hóru og tík? Hóran sefur hjá öllum í partýinu en tíkin sefur hjá öllum í partýinu nema þér.
5) Það er allt í lagi að sofa hjá þessu ljótu, veistu af hverju? Því þær leggja sig miklu meira fram því þær vita að þetta gæti verið í síðasta sem þær fá eitthvað og svo eru þær svo svakalega þakklátar fyrir að einhver vilji þær.

Ég tók líka eftir því að ég og Axel höfum svipaðan húmor en okkur þykir fátt skemmtilegra en að gera grín af öðrum og hlægja af óförum annarra. Sérstaklega hafði Axel sérstaklega gaman af því að ergja yfirmann sinn í Stjörnublikk og ekki var verra að vera á launum við það.

Axel kenndi mér reyndar eitt sem ég mun alltaf hafa að leiðarljósi í mínu lífi og aðrir bræður hans gera tekið sér til fyrirmyndar. Hann gerir sér grein fyrir því að lífið býður upp á fleira en vinnu.
Segja má að Axel staðfesti þá kenningu að “þeir síðustu verða alltaf fyrstir
Hvernig? Jú,, allan þann tíma sem ég var í Stjörnublikk þá mætti Axel alltaf síðastur í vinnuna og fór fyrstur heim.

Til þess að lifa af vistina í Stjörnublikk sagði Axel mér að ég þyrfti að kunna að ljúga.
Þessi lýgi hefur nýst mér vel, horfiði bara framan í mömmu og pabba núna. Pabbi heldur heldur að ég sé að læra Viðskiptafræði í Þýskalandi,,,,alveg rétt pabbi minn ég er í Þýskalandi en ég er ekki í námi heldur starfa ég sem átappari í Heineken verksmiðjunni í Bremenhaven. Og aumingja mamma sem heldur að ég eigi eftir að finna þá réttu hérna úti,,,,jaaa mamma mín ég hef fundið eina en verst að ég botna ekkert í henni þar sem hún talar bara þýsku og heimtar 50 Evrur í hvert skipti sem ég sef hjá henni. Strákarnir hérna eru alltaf að segja mér að hún sé hóra en ég hélt að það væri bara eðlilegt þar sem að Axel sagði mér einu sinni að flest allar konur væru þannig.

Jæja ég ætla ekki að hafa þetta lengra og ég vona að ég hafi ekki sært neina blygðunarkennd enda er farið að renna af mér við öllu þessi skrif og áfengisvandamál farið að blasa við þar sem allur bjór er búinn. Ég vil reyndar nota tækifærið og óska Tryggva og Þórhildi til hamingju með sína afmælisdaga. .

Ég vona Axel minn að þú hafir það sem allra best í framtíðinni ….

Skál fyrir snillingnum Axel

þinn Guðsonur Einar