Tuesday, February 25, 2003

Eru karlmenn snillingar eða konur heimskustu skepnur jarðar?.

Ég var að horfa á sjónvarpið heima um daginn og til allrar lukku var pabbi ekki heima sem þýddi að fjarstýringin lá á borðinu. Það er nú þannig með pabba að það er ekki hægt að horfa á sjóvarpið með honum þar sem að það er allt að gerast þann tíma sem hann situr fyrir framan sjónvarpið. Á innan við 20 sek. er maður búinn sjá hvað er að gerast á öllum fjórum sjónvarpstöðvunum, (Skjá einum, RÚV, Stöð 2 og Sýn), auk þess að fá vitneskju af því sem er á textavarpinu. Ekki nóg með það að þurfa að skoða úrslit leikja á síðu 390 þar sem leikju í sænsku íshokkýdeildinni eru gerð skil þá þarf hann að líka að kíkja á síðuna “verðurstöðvar á heiðum”. Er maðurinn á leið yfir Holtavörðuheiði? Er virkilega nauðsynlegt að vita hve margir bílar hafa farið yfir Fróðárheiði síðustu 10 mín.? Eftir þessa 20 sek. yfirferð um allar sjónvarpsstöðvarnar og textavarpið er farin önnur umferð og svona gengur þetta þar til hann er farinn að hrjóta fyrir framan sjónvarpið,,,uppgefinn í puttanum og höfðinu eftir mikið innstreymi upplýsinga á skömmum tíma.

En það var nú ekki ætlun mín að tala um hann faðir minn hér, heldur ætlaði ég að segja frá því þegar ég náði fjarstýringunni og tók einn rúnt að hætti föður míns, en fljótlega staðnæmdist ég á einum þætti á Skjá einum. Þetta var þátturinn “The Bachelor” og af þeim þætti varð titill þessarar greinar til.

Hvað er málið? Einn karlmaður og 25 konur,,,gjörðu svo vel að velja!! Þetta er stórkostlegur þáttur, þarna fær einn maður að velja sér eina konu sem hann heldur að uppfyllir allar hans þarfir. Með öðrum orðum, þarna er einn piparsveinn sem fær tækifæri að brjóta hjarta allra stúlknanna utan einnar, hún verður sigurvegarinn. Nei bíddu við hún er ekki sigurvegarinn,,,,,,hún eru fyrstu verðlaun fyrir piparsveininn því hann gat valið eina úr öllum þessum hóp.

Þarna er karlmaðurinn borinn í kóngastól hvert sem hann fer og kerlingarnar ganga á eftir honum með grasið í skónum og gera hvað sem er fyrir hann. Allar dásema þær hann og óska þess að hann velji sig, en samt vita þær af því að hann er slefandi upp í 24 aðrar stúlkur á sama tíma. Það er stórkostlegt að fylgjast með hugmyndaflugi stúlknana þegar þær fá að eyða einum degi útaf fyrir sig með piparsveininum. Öllum dettur þeim í hug að fara kynna hann fyrir fjölskyldunni. Halda konur virkilega að það sé draumur hvers karlmanns að fara hitta tilvonandi tengdaforeldra? Vita þær ekki að þetta eru ein þyngstu spor sem hver karlmaður tekur? Þær vita ekki að drauma moment hvers karlmanns er að fullkomna þrennuna þ.e. að þiggja kynlíf (munnlegt) , horfa á fótboltaleik í sjónvarpinu og sötra bjór, allt á sama tíma. Hvernig er hægt að kynna manneskju fyrir fjölskyldu sinni sem er að slá sér upp með 24 öðrum manneskjum?



Hver er tilgangur þessara þátta? Er það að dást að karlmennsku piparsveinsins?,,,er það að brjóta hjörtu 24 kvenna?,,, er það rómantíkin í þáttunum? Ekki skil ég það, en sem venjulegur áhorfandi verð ég mest spenntur þegar hann velur úr hópnum því þá þarf að dömpa einhverjum. Ég verða að lýsa aðstæðum fyrst en þá eru allar konurnar saman komnar í sama herbergi og piparsveinninn gengur um með rósir sem hann útdeilir til þeirra sem hann vill að haldi áfram en þær sem fá enga rós eru leiddar út úr herberginu af piparsveininum.

Já,,,stemmningin er þannig byggð upp í þáttunum að ég verð spenntastur að sjá svipinn á konunum þegar að hjarta þeirra brotnar…..,,tárin renna niður vangana, hún byrjar að skjálfa, svo er hún leidd út í augsýn hinna keppendanna sem horfa á, vitandi að þær gætu orðið næstar. Þetta er eins og þegar rollur eru teknar til slátrunar,,,,bóndin dregur rolluna jarmandi út úr fjárhúsinu, á meðan að hinar rollurnar horfa spenntar á og fá að lifa fram á næstu sláturtíð.



Ekki held ég að nokkur karlmaður myndi nenna að leggja það á sig að keppa um einn kvenmann við aðra 24 karlmenn. Enginn dráttur er þess virði. Á jörðinni búa um 6 milljarðir manna og má ætla að 3 milljarðir séu karlmenn en samt eru 25 konur tilbúnar að keppa um einn karlmann. Ef þetta er raunin af hverju skapar almættið ekki okkur karmönnunum 75 milljarða kvennmenn? Þannig að það væri 1 karlmaður á móti hverjum 25 konum?,,,greinilegt er að konurnar hafa ekkert á móti því og ég sé ekki að neinir karlmenn hefðu eitthvað á móti því heldur (nema hommar).

Ég er alveg viss um að hugmynd þessa þáttar hafi komið frá karlmanni sem hefur dottið í hug að hægt væri að láta konur keppa í hverju sem er. Málið er að það þarf bara að tala þær aðeins til og ef maður hefur þá Guðs gjöf að vera fær í tunginni fær maður þær til þess að gera hvað sem er. Ég nefni bara síður eins og backroomfacial.com og bangbus.com máli mínu til stuðnings. Nú er bara að prófa sig áfram og sjá hvernig manni miðar með þær,,,það gæti orðið einhverjir byrjunarörðugleikar en maður lærir af reynslunni og þrátt fyrir nokkra kinnhesta þá lætur maður það ekki slá sig út af laginu.


Eftir stendur að ég skil ekki hvað kvenfólk er að láta bjóða sér. Eru þær bara leikföng eða gæludýr karlmanna sem keppast um athygli og viðurkenningu? Já af þessum þáttum er eðlilegt að maður spyrji sjálfan sig að annað hvort eru karlmenn snillingar eða konur heimskustu skepnur jarðar.

Thursday, February 20, 2003



Gangbang movie! You're such a horndog! You can't
get enough sex! You've been around the block.
People might even go so far as to call you a
nympho. Chances are, you're a walking STD. Go
get tested.




Andskotinn sjálfur,,,tók eitthvað test á netinu og þetta var niðurstaðan. Nú er ég í nokkuð slæmum málum, þar sem að ég hef átt í stökustu vandræðum að ná mér í eina undanfarna mánuði en hvað þá í tvær eða þrjár. Nú er bara að fara á markaðinn og safna liði, nema maður kannski sendi út auglýsingu. Já,,,af hverju ekki,,,ég auglýsi bara mót. Tvær til þrjár í liði. Allir þátttakendur fá viðurkenningu en sérstök verðlaun fyrir bestu frammistöðu og bestu búninga. Mótið er öllum opið en skilyrði að þátttakendur séu kvenkyns. Þátttökugjald er 5000 kr. á par og ef sú þriðja bætist við er gjaldið 6000 kr. Frítt er fyrir þá fjórðu og upp úr. Skráningafrestur rennur út 3. mars 2003. Leikirnir fara fram bæði um helgar og virka daga en mótanefnd mun sjá um að raða niður leikdögum.
What kind of porno would you star in?

brought to you by Quizilla

Tuesday, February 18, 2003

Eurovision

Ég var einn af fjölmörgum Íslendingum sem horfði á Eurovision síðastliðin laugardag og ég verð að viðurkenna að hún kallaði fram það versta í mér. Eftir að úrslitin voru kunngerð kom fram mikill tilfinningalegur sársauki sem væntanlega kallast daglegu máli “tapsæri”. Ég verð að játa að ég var ekki hissa að Birgitta Haukdal vann þar sem hún er langvinsælasta söngkona landsins. Hins vegar var von mín bundin við að Íslendingar hefðu kjark til þess að senda djarft og framúrstefnulegt lag Botnleðju.

Fyrir keppnina var ég ánægður með það fyrirkomulag að láta þjóðina velja í símakosningu en þegar maður lítur til baka var það einfaldlega rugl. Hér var um að ræða stæðsta kosningasvik Íslandssögunnar. Það þarf enginn að segja mér það að lang mesta fylgi Birgittu hefur komið frá börnum undir 13 ára aldri sem ekki eru orðinn sjálfstætt hugsandi eða frá hlustendum 95,7 sem eru á svipuðu þroskastigi. Ég hef ekki enn skilið tilgang þeirrar stöðvar annan en að vera til leiðinda. Þessi útvarpsstöð er svona álíka mikið mein á samfélaginu og Séð&Heyrt. Það að hljóta hlustendaverðlaun 95,7 hlýtur að vera mesta skömm hvers tónlistarmanns, það svona svipuð upplifun og fyrir einstakling að vera valinn þroskaheftasti einstaklingurinn á sínu sambýli.

En aftur að Eurovision. Það er alveg staðreynd að miðað við þetta keppnisfyrirkomulag verður alltaf um vinsældarkosningu að ræða. Ef Heiða í Unun hefði sungið þetta lag (sem var að mínu mati með fínt lag) sem Birgitta söng hefði hún ekki lent ofarlega. Birgitta hefði alveg eins geta píkuprumpað Tumavísur afturábak og unnið með sömu yfirburðum.

Persónulega þykir mér mjög gaman að horfa á Birgittu syngja og alveg ágætt að hlusta á hana í leiðinni. Hins vegar minnti þetta lag mig sem hún söng á laugardaginn alveg skelfilega á ABBA eða einhverja álíka sænska sveiflu. Ég á ekki von á því að þetta lag nái miklum árangri þegar stóra stundin rennur upp í Lettlandi, nema eitthvað sérstakt komi til. Til þess að ná ofarlega þarf Birgitta að klæða sig upp eins og Christina Aguilera og þá mun áhorfið og athyglin límast við framlag Íslendinga. Ef Birgitta gerir það þá mun verða sáttur við framlag Íslendinga.

Ég þoli ekki að tapa.


Litli frændi nýkominn í heiminn

Monday, February 17, 2003

Að vera Borgnesingur

Það fór nú svo að hlutskipti mitt í lífinu var að verða Borgnesingur og veldur það mér oft á tíðum leiða er að búa í Borgarnesi. Borgarnes er bær þar sem gerist ekki neitt. Ég vil samt taka það fram að ég vil frekar vera Borgnesingur en nokkuð annað. Hugsa sér að þurfa vera Keflvíkingur eða frá Selfossi. Það er eins og að vera með afbrotadóm á bakinu. Hugsa sér fyrir þetta grey fólk að geta ekki skammlaust sagt hvaðan það er.

Snúum okkur að Borgarnesi. Ég held að ég sé búinn að finna skýringuna af hverju mér þykir svona hrikalega gott að sofa. Draumar mínir gefa mér fjölbreytileikan í líf mitt en meðan ég vaki er líf mitt “Groundhog day”. Að hugsa sér að vakna á morgnanna og vita nákvæmlega hvernig dagurinn verður. Í Borgarnesi breytir maður ekki rútínu dagsins. Í rauninni skiptir engu máli hvaða dagur er í Borgarnesi þar sem að allir dagar eru eins eftir að Kaupfélagið fór að hafa opið á sunnudögum. Fólk í Borgarnesi fer ekki út að skemmta sér, þar sem því er illa við tilbreytingu og í rauninni þá þekkist orðið tilbreyting ekki í Borgarnesi. Ef að maður fer á skemmtistaði bæjarins hittir maður alltaf sama fólkið en það er vegna þess að það ratar ekki heim til sín.

Reyndar fara Borgnesingar tvisvar sinnum út úr húsi á ári til þess að skemmta sér en það er þegar Geirmundur Valtýrsson kemur í bæjinn að spila á hótelinu. “Nú er ég léttur og orðinn….” syngur Geiri og Borgnesingar tryllast úr fögnuði.

Ég er búinn að finna ástæðuna á þessu slæma gengi mínu í kvennamálum undanfarið sem líkja má við gengi Liverpool þar sem ekkert gengur upp (bókstaflega). Í Borgarnesi er ekki stundað kynlíf. Þetta sést best á íbúatölum en árið 1990 voru Borgnesingar um 1750, í dag eru þeir um 1750. Þetta þarf ekki að koma á óvart þar sem að kynlíf flokkast undir tilbreytingu.

Uppáhalds samkomustaður barna er Hyrnan á meðan að eldra fólkið kemur saman í Kaupfélaginu. Í Kaupfélaginu er hægt að gera sér ýmislegt til dundurs, eins og að fara í apótekið, ÁTVR eða jafnvel kíkt til Hauk rakara. Reyndar kíki ég alltaf til hans á nokkra mánaða fresti til þess að fá alvöru herraklippingu.

Kjaftasögur halda fólki gangandi í Borgarnesi og oft á tíðum heyrir maður ansi skemmtilegar sögur af sjálfum sér sem að maður hafði ekki hugmynd um. Bestar finnst mér sögurnar um framhjáhöldin í bænum, sem að líkja má við Batman myndirnar. Það að hugsa sér tvo Borgnesinga stunda kynlíf er álíka trúverðugt og Batman væri til.

Það má vel vera að það sé mjög gott fyrir fjölskyldufólk að búa í Borgarnesi þar sem að börnin geta alist upp í vernduðu og óspilltu umhverfi. En að vera 27 ára piparsveinn er ekki mjög gott. Þetta er ekkert ósvipað og að vera einbúi í afdölum. Hvað gerist fyrir einbúann þegar að bíll rennur í hlað? Jú,,hjartað tekur aukaslag. Hvað gerist fyrir piparsveininn í Borgarnesi þegar það kemur falleg stúlka í bæjinn?,,,jú, það sama og fyrir einbúann. Reyndar er ég þessi týpíski Borgneski piparsveinn þ.e.a.s. ég ek um á flottum sportbíl, ég á massa sólglerugu og ég fer í ræktina 12 daga vikunnar (þarf engar vikur eða mánuði í Borgarnesi þar sem að allir dagar eru eins). Reyndar er piparsveinamarkaðurinn ekki stór í Borgarnesi og samkeppnin er í rauninni ekki mikil, en gallinn er að það er engin stelpa á lausu í Borgarnesi. Já, því miður er ekki nóg fyrir mann að vera 190 cm, massaður með 0,3% fitumagn, hvítar og beinar tennur, sítt hár niður axlir og með fallegt andlit eins og Geir H. Haarde.

Það sem mér þykir verst við Borgarnes er þessi sama rútína sem gengur aftur og aftur. Það flokkast undir stórfréttir meðal fólks ef að einhver kaupir sér nýjan bíl, setur upp nýjar gardínur eða er að slá sér upp. Veistu hvað ég var að heyra?,,er algeng setning í Borgarnesi. Þegar fólk vill gera sé mikinn dagamun þá klórar það sér í rassinum með vinstri hönd í stað þeirrar hægri. Sumir ganga jafnvel svo langt að klóra sér með báðum í einu.

“Á morgun er kominn nýr dagur” segir einhversstaðar og á morgun ætla ég að gera eitthvað stórkostlegt,,,,eitthvað alveg nýtt,,eitthvað geggjað…. og ef þú býrð í Borgarnesi þá verður þú örugglega búin að heyra af því í lok dags.



Thursday, February 13, 2003

Finnur og Árni Sam á Klettinum
Ég var beðinn um að koma þessari auglýsingu á framfæri. Laugardaginn kemur verða DJ Finnur og Árni trúbador á Búðarkletti. Ekki missa af þessu þetta er síðasta ball þeirra áður en þeir túra um landið.

Heyrst hefur að:
- Árni sé með milljóna plötusamning í höndunum.
- Árni sé búinn að læra tvö ný grip,,,,,,þau eru þá orðin þrjú.
- Að Finnur sé ekki sáttur við þær vinsældir sem Árni hefur fengið á hans kostnað. Hann hefur hótað að hætta að samstarfinu og hefja sóló, enda semur Finnur öll lög Árna.

Tuesday, February 11, 2003


Drengur er fæddur

Til hamingju Maggi og Hildur, en rétt í þessu voru Maggi bróðir og Hildur að eignast sitt fyrsta barn. Að sjálfsögðu verður það Liverpool barn og mun það verða kallað af mér til að byrja með Mikael Óðinn (Michael Owen). Því miður hef ég enga mynd af barninu enn þá en myndin mun birtast innan fárra daga. Þó á ég mynd af Magga....

Thursday, February 06, 2003


Skotið yfir markið

Ég verð að játa það að í síðasta pistli skaut ég aðeins yfir markið a.m.k. voru vinkonur mínar ekki sáttar. Eftir pistilinn fékk ég þau skemmtilegu lýsingarorð að ég væri karlremba, svín og annað sem er ekki frásögum færandi. Segja má að sjaldan hafi commenta boxið verið jafn líflegt en mest kom mér á óvart hvað sms-ið og e-mailið mitt var einnig vinsælt fyrir allskyns hótanir og svívirðingar.

Í pistli mínum gleymdi ég alveg að tala um þá kosti sem kvennfólk býr yfir sem voru náttúrulega mikil mistök þar sem hægt er að koma þeim öllum fyrir í einni setningu. Hins vegar hyggst ég nú reyna bæta ímynd mína og sína á mér aðra hlið núna.

Sá kostur sem ég met mest í fari kvenna er sköpun þeirra þ.e.a.s. það sem gerir þær frábrugðnar okkur karlmönnunum. Líkamsatgervi þeirra býður upp á ýmsa möguleika sem hægt er að njóta á ýmsa vegu. Hins vegar fylgir sá galli á gjöf Njarðar að þeim fylgir svokallaður tíðarhringur sem gerir þær óvirkar nokkra daga í mánuði.. Þetta er ekkert ósvipað og að eiga flugdreka á Íslandi þú getur nánast alltaf leikið þér með hann nema þá daga sem er logn sem er kannski tvisvar til þrisvar í mánuði.
Í rauninni er það allt í fari kvenna sem ég heillast af sem gerir þær frábrugðnar karlmönnum t.d. prumpa þær ekki, ropa ekki, smjatta ekki og svitna lítið, og viti menn engin svitalykt. Segja má að konur séu ekkert ósvipaðar og kettir. Þær eru undirförlar, grimmar og gælnar. Þegar konur koma saman þá er oftar en ekki baktalað þá vinkonu sem vantar og þegar konur verða reiðar þá fjúka hin ljótustu orð sem ekki finnast í orðabókum. Ekkert er grimmilegra en kvennaslagsmál og ljóst að Saddam Hussein yrði fyrst hættulegur yrði hann vitni af alvöru kvennaslag.

Það er alveg ljóst að veröldin væri ekkert skemmtileg án kvenna þar sem að karlmenn eru of einfaldir til þess að krydda tilveruna. Hvernig væri veröldin án kvenna? Ekkert kynlíf (nema hjá hommum), ekkert klám, engin vandamál og allt svo skítugt að rottur væru algeng gæludýr á heimilum manna. Þetta er hræðileg tilhugsun.

Niðurstaða mín er að kostir kvenna eru fjölmargir en ég hef einungis komið auga á mjög fáa af þeim. “Batnandi mönnum er best að lifa” segir einhversstaðar og er ég alltaf tilbúinn að læra nýja hluti enda orðinn 27 ára og enn í skóla.

Málið með kvennfólk er einfaldlega að enginn karlmaður skilur þær en enginn getur lifað án þeirra (nema hommar).

Monday, February 03, 2003

Í sárum

Það gerist ekki hverjum degi að mér er dömpað sem betur fer, en engu að síður gerist það ansi oft. Nú síðast var það Lúsífer sem lét mig róa en hún var ekki sátt við aldur minn og vildi yngja upp. Reyndar sá hana á Sólon um helgina með einhverjum tvítugum gæja en ég held að það sé ekkert alvarlegt hjá þeim, örugglega bara eitthvað frákast.

Af mér er það annars að frétta að ég er bara nokkuð sáttur við að vera einn á ný og framundan eru mörg spennandi verkefni sem bíða mín eins og Bifróvisíon, B´s ritgerð og Bóndadagur. Bóndadagurinn er nefnilega svolítið sérstakur í mínum augum því að þá var ég vanur á að einhverjar gjafir frá mínum fyrrverandi en þá var ég sérstakur í augum þeirra. Núna minnist ég þess á þessum degi að ég sé skíthæll í augum þeirra sem gerir mig nokkuð sérstakann á sinn hátt. Ekki það að mér sé ekki nokkuð sama en mér þykir það verst ef að það fer að spyrjast út að ég sé skíthæll. Reyndar þekki ég fullt að skíthælum sem ég ætla ekki að fara nafngreina hér þar sem að þeir eru flestir stærri og sterkari en ég, auk þess sem sumir af þeim eru kolvitlausir með áfengi og gætu þá gert eitthvað á minn kostnað.

Sá dagur sem ég var hins vegar smeykastur við var konudagurinn því þá var alltaf búið að byggja upp svo miklar væntingar sem mér tókst aldrei að standa undir. Ekki nóg með það þurfa fara í einhverja blómabúð og sælgætisverlsun þá fylgdi þessum degi leiðinlegasta orð íslenskrar tungu "DEKUR!!". Þegar maður hefur veitt maka sínum dekur einu sinni á konudegi þá koma allskyns dagar í kjölfarið sem ganga út á dekur. Dagar sem maður vissi ekki einu sinni að væru til skjóta upp kollinum, dagar eins og Valentínusardagur, afmælisdagur, 17. Júní, hálfs árs sambandsafmæli, 5 mán. sambandsafmæli og svo koll af kolli. Ekki er upptalninginn öll því að konur hafa fundið upp þeirra eigin dag sem ekki er einu sinni bundinn við almanak. Hann heitir því ótrúlega nafni: Dekurdagur. Þegar öllu er á botninn hvolft þá hef ég reiknað út að þeir dagar sem karlmenn þurfa að dekra við konur sínar eru 321 talsins en það er bara einn Bóndadagur.

Það að dekra við konu er líka algjör kvöð fyrir karlmann. Það eina sem kona þarf að gera til að gleðja karlmann er að leyfa honum að horfa á fótboltaleik í sjónvarpinu í friði og sækja einn kaldann bjór....á 20 mín fresti. Fyrir karlmann að gleðja konu er á við einn heilan erfiðan vinnudag. Það byrjar á því að þurfa færa henni morgunmat í rúmið vegna þess að hún átti von á því. Síðan fer hún og sinnir sínum málum og kemur síðan aftur heim eftir léttan vinnudag (konur vinna nefnilega ekki líkamlega erfið störf) og þá á maður að vera tilbúinn með rómantískan kvöldverð eða ef að maður kann ekki að elda að bjóða henni út að borða og þá erum við ekki að tala um stað með fría áfyllingu. Nei,, við erum að tala um stað sem býður upp á forrétti og eftirrétti, ekki skemmir fyrir ef að þjónarnir eru sætir svo að hún geti daðrað við þá, til þess að sjá hvernig hún hefur mig.
Síðan er haldið heim á leið og þá byrjar vinnan fyrir alvöru þegar þarf að fara kveikja á kertum, finna ilmolíuna og síðan nudda helvítis kvikindið. (já..kvikindið segi því að á þessum tíma er maður orðinn yfirleitt mjög pirraður af þreytu). Þegar maður hefur loksins lokið við dekrið og ætlar að fá umbun sína fyrir vel unninn dag þá er daman svo úrvinda eftir nuddið að hún hefur ekki orku í að borga bónusinn.

Eins og ég segi þá er bóndadagurinn alveg að koma og mig hlakkar svaka mikið til.